O mnie
Nazywam się Ewa Czapiewska i pomagam budować bliskie relacje. Jestem pedagożką, filolożką, tutorką i terapeutką pedagogiczną oraz doradczynią rodzicielską, a także trenerką rozwoju osobistego.
Uważnie towarzyszę Ci w procesie zmiany. Pełna empatii zadaję pytania, na które Ty znajdujesz odpowiedzi.
Stwarzam bezpieczną przestrzeń, w której możesz przeglądać się w sobie i w innych, po to, by lepiej zrozumieć co Tobą kieruje i dokonać potrzebnej w życiu zmiany. Wspieram Cię w tym i tworzę dla Ciebie dobrą przestrzeń, w której możesz usłyszeć siebie.
W codziennej pracy wyznaję zasady komunikacji w duchu Porozumienia Bez Przemocy, rodzicielstwa bliskości, a najbliższa memu sercu jest filozofia Jespera Juula. Ważna jest dla mnie również praktyka mindfulness oraz współczesne odkrycia nauki w dziedzinie neurobiologii i fizyki kwantowej.
Obecnie, poza działalnością indywidualną jestem prowadzącą najstarszą grupę w szkole Creogedania, która łączy naukę i sport w konwencji edukacji przyszłości.
Wcześniej współzałożyłam i byłam Członkinią Zarządu fundacji Inspirja, gdzie pracowałam z dziećmi i rodzicami. W tym okresie powstał słynny projekt leśnego przedszkola – Baza Marzeń, którego byłam współpomysłodawczynią.
WYKSZTAŁCENIE I KALENDARIUM DZIAŁAŃ
Ukończyłam Pedagogikę Wczesnej Edukacji z terapią pedagogiczną oraz Filologię Polską na Uniwersytecie Gdańskim. Posiadam również liczne certyfikacje, m.in. w wyniku szkolenia „Rodzicielstwo Bliskości dla Profesjonalistów” oraz rocznego Studium Komunikacji w Edukacji w duchu Porozumienia bez Przemocy.
Od 11 lat medytuję i uczę się uważności. Pracuję nad samoświadomością i analizą mechanizmów, które we mnie pracują. Bardzo bliska jest mi forma medytacji prowadzonej oraz medytacji w ruchu, szczególnie w tańcu, który jest moją wielką pasją. Taniec i śpiew sprawiają, że nawet w najtrudniejszych sytuacjach potrafię wrócić do siebie i usłyszeć głos mojego serca.
Od 10 lat pracuję z dziećmi w wieku od 1 roku życia do 15 lat.
Od 8 lat odkrywam i wcielam w życie filozofię Jespera Juula oraz towarzyszę dzieciom w rozwoju bez kar i nagród.
Od 6 lat organizuję Kobiece Kręgi oraz warsztaty w kręgu, na których udajemy się w podróż do wewnątrz siebie, do krainy Dzikiej Kobiety, która żyje w każdej z nas. W trakcie tych spotkań usłyszysz siebie, pobudzisz do życia, jego pełni. Obudzisz w sobie to, czego pragniesz w swojej codzienności. Podczas realizacji kręgów i warsztatów czerpię nieustanną inspirację z jednej z najważniejszych książek, jaką było mi dane przeczytać w życiu, a mianowicie z “Biegnącej z wilkami” Clarisy Pincoli Estes.
Od 4 lat intensywnie zgłębiam też odkrycia współczesnej nauki, zwłaszcza w dziedzinie neurobiologii i fizyki kwantowej. Fascynuje mnie kwestia regulacji emocji, tego co wpływa na nasze samopoczucie i nasz psychiczno-emocjonalny dobrostan.
Moja Misja
Całą sobą poświęcam się projektowi uwspółcześniania tradycyjnego modelu edukacji, stawiania na rozwój kompetencji miękkich, których posiadanie uważa się obecnie za kluczowe, by młodzi z lekkością odnaleźli się w tej wciąż zmieniającej się rzeczywistości.
Uważam, że edukację zaczyna się od nawiązywania relacji z dzieckiem, wyznaję też zasadę “connect before correct”. Nie tylko wierzę w tą zasadę, ale też ją sprawdziłam. Wiem, z własnego doświadczenia, że kiedy dzieci czują połączenie z osobą dorosłą, czują się akceptowane, cenione, rozumiane, są bardziej otwarte na współpracę z nami. Wychowanie, które preferuję polega na obecności rodzica, towarzyszeniu dziecku w rozwoju, a także edukacji opartej na bliskiej relacji.
W pracy z kobietami z kolei, ważne jest dla mnie niesienie wsparcia w odnalezieniu siebie i rozpoczęciu życia pełnią życia na własnych warunkach.
O mnie prywatnie
Od kilku lata sama jestem mamą i to doświadczenie mocno odmieniło mnie i moje życie. Na własnej skórze przekonałam się z jakimi trudnościami i codziennością mierzą się dzisiaj rodzice.
Poczułam, jak ważna (wręcz niezbędna!) na drodze rodzicielskiej jest obecność innych osób, innych rodziców, którzy czują i myślą podobnie.
Moja droga, do miejsca, w którym dzisiaj jestem, jako Kobieta, Matka i Nauczycielka była wyboista. Byłam typową zosią-samosią, która nie potrafiła prosić o pomoc ani jej przyjąć. Byłam przy innych i dla innych, zapominając o sobie. Skutkowało to ciągłą frustracją i poczuciem bezsilności.
Nauczyłam się, że aby być empatycznym i móc prawdziwie pomagać innym, najpierw należy zaopiekować się sobą. Stworzyć ze sobą prawdziwą, pełną czułości relację, którą później można mnożyć z innymi. I tym doświadczeniem chcę się dzielić z Tobą. ♥️
